ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ  ΤΥΠΟΣ ( περιοδικό weekly) 28-09-2008

                        Στην Βασιλική Μπάρμπα

 

Από τοπογράφος συγγραφέας. Πως προέκυψε η συγγραφή;

Δεν είμαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που βρίσκει δημιουργική διέξοδο  στην  συγγραφή όταν αντιλαμβάνεται, ότι ο χώρος της επαγγελματικής του δραστηριότητας δεν του παρέχει την δυνατότητα συναισθηματικής έκφρασης, άμεσης καταγγελίας κι έμμεσης διαμαρτυρίας για όσα θεωρεί «κακώς κείμενα ».Το βιβλίο με συγκινούσε από παιδί. Με τον καιρό όλο και πιότερο διαπίστωνα ότι καμία επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει τον άνθρωπο  όπως το κάνει η λογοτεχνία. Σπούδασα και θητεύω την τοπογραφία γιατί μου δίνει την αίσθηση της ελευθερίας, όμως ερωτεύτηκα την λογοτεχνία γιατί με έκανε πραγματικά ελεύθερο

Τι είναι αυτό που απολαμβάνετε περισσότερο γράφοντας;

Το ταξίδι της φαντασίας. Η περιπέτεια της σκέψης.  Οι  δρόμοι του στοχασμού .Το απροσδόκητο της γραφής. Η αγωνία που βιώνω παρέα με τους χαρακτήρες μου. Ο αγώνας να τιθασεύσω τους ήρωές μου που δεν θέλουν να χειραγωγηθούν με τίποτα. Έχουν τις δικές τους ευαισθησίες, τα δικά τους χούγια. Αντιστέκονται πεισματικά στην συμβίωση μαζί μου, λες κι είναι πραγματικοί και όχι γεννήματα της φαντασίας μου.

Ποιο είδος σας αρέσει περισσότερο και γιατί;

Βρίσκομαι στον χώρο σχεδόν τριάντα χρόνια με 20 βιβλία κι έχω ασχοληθεί με όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με συγκινεί περισσότερο, ξέρω όμως πως κάθε φορά αισθάνομαι σαν να βαδίζω πάνω σε παγωμένη λίμνη καθώς η γλώσσα παραμένει μια εξόχως αμφίσημη διαδικασία κι είναι στιγμές που νιώθω τον πάγο να τρίζει κάτω από τα πόδια του.

Μιλήστε μας για την ιστορία του βιβλίου και τους ήρωες της.

Ήθελα και πάλι να κάνω κάτι διαφορετικό, κάτι που να ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια του μυθιστορήματος. Έτσι έστησα τον καμβά μου και ξετύλιξα την πλοκή του μύθου μου  χρησιμοποιώντας στοιχεία της τρέχουσας  πραγματικότητας. Πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν ένας  αναρχοαυτόνομος αρχιτέκτονας , μια  ζωντοχήρα «αρπακτικό»  και κάποιος θρασύδειλος συμβολαιογράφος. Βιώνουν ένα  παράδοξο ερωτικό τρίγωνο, με φόντο την Ρώσικη μαφία, την εγχώρια και εισαγόμενη τρομοκρατία και την ελληνική πολιτική σκηνή ,παραμονές των Ολυμπιακών αγώνων «Αθήνα 2004»

 

Τι σας ενέπνευσε;

Όλα ξεκίνησαν σαν ιδέα , όταν είδα στην τηλεόραση να αποβιβάζεται από το πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά σιδηροδέσμιο,  βασικό στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης του Ε.Λ.Α.  και ο παρουσιαστής να σχολιάζει ότι «τον έδωσε» η πρώην γυναίκα του. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν δυνατόν μια τόσο καλά δομημένη οργάνωση να εξαρθρώνεται από την ζήλια μιας απατημένης συζύγου

Γιατί ερωτικό θρίλερ; Τι είναι αυτό που σας γοητεύει σε αυτό το είδος;

Κατ΄ αρχήν το ερωτικό δεν έχει να κάνει με το «ροζ», είδος που ποτέ δεν με γοήτευσε. Πρωτίστως ενδιαφερόμουν να τονίσω την διαχρονικότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Να μεταγγίσω στον αναγνώστη το χρώμα, το κλίμα και την αύρα της εποχής που εξελίσσεται το μυθιστόρημα.. Δεν μπορούσα  να ζω τον επιθανάτιο ρόγχο της τρομοκρατίας, την αναλγησία του κράτους, τον ζαμανφουτισμό της νεολαίας, την απαξίωση  των πολιτικών και την καταλήστευση  των πολιτών και να μην τα χρησιμοποιώ.

Πιστεύετε πως θα μπορούσε να μεταφερθεί στην τηλεόραση; Θα παρουσίαζε ενδιαφέρον;

Στην τηλεόραση μεταφέρονται  και καταναλώνονται τα πάντα. Το κουτί δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει τεκμήριο λογοτεχνικής ποιότητας, γιατί αλλού αποβλέπει και σε διαφορετικούς απευθύνεται. Ωστόσο έχει αναδείξει αρκετά, έχει όμως σακατέψει και πάμπολλα κείμενα. Ενδιαφέρον για μένα παρουσιάζει- απ΄ όσα τουλάχιστον μου λένε όσοι το διάβασαν -ότι μπόρεσε το βιβλίο μου να κλείσει την τηλεόραση και όχι η τηλεόραση το βιβλίο μου, κι αυτό με ικανοποιεί απόλυτα.

Γιατί το ψέμα είναι πολλές φόρες πιστευτό αλλά και γιατί νομίζετε πως προτιμάμε να ακούσουμε ένα ψέμα από την αλήθεια;

Το ψέμα είναι αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης συμπεριφοράς με το οποίο εξοικειωνόμαστε και το αποδεχόμαστε ευχαρίστως, γιατί όπως λέει  ο Σαίξπηρ, η ανθρώπινη καρδιά δεν πλάστηκε για να ακούει την αλήθεια.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην  έχει πει ή να μην έχει ακούσει ψέματα. Το πρόβλημα είναι τι αντίκτυπο έχουν και το κατά πόσο αυτά μπορούν να ενταχθούν ή όχι στα λεγόμενα «κατά συνθήκη ψεύδη».

Γιατί διαλέξατε αυτό τον τίτλο; Τι σημαίνει;

 «Το κοιμούνται τα πράγματα μαμά ?» Υποδηλώνει την ειρωνική αμφισβήτηση και την αρνητική συμπεριφορά σε όσα προσπαθούν να μας πασάρουνε θεωρώντας μας ηλίθιους,

Η επόμενη σας συγγραφική κίνηση;

Έχω  ολοκληρώσει ένα λεύκωμα με ιστορική ανασκόπηση , σχόλια και  ανέκδοτες φωτογραφίες. Αφορά  την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, τότε που τα συμμαχικά στρατεύματα  είχανε καταλάβει την Θεσσαλονίκη.